PSY NA ŁAŃCUCHACH

W granicach naszego państwa, w głowach większości obywateli istnieje pewien obraz – przykry widok, znany niemalże każdemu, który jednocześnie zdaje się nie szokować prawie nikogo.

Mowa tu o psach na łańcuchach; jest to zjawisko, z którego prawną dopuszczalnością wciąż się niestety borykamy jako naród. Chcemy wymazać ten obraz z umysłów przyszłych pokoleń.

Nam – posiadaczom udomowionych psów – na samą myśl o tym, że ukochany pupil mógłby spędzać większość swojego życia zniewolony w ten sposób, mrozi krew w żyłach, bo wiemy jak silnie wpłynęłoby to na zaspokajanie jego podstawowych potrzeb.

Psy, tak samo jak my, potrzebują poczucia spokoju, towarzystwa i wynikłego z nich uczucia bezpieczeństwa. Wiemy, jak silnie na ludzką psychikę oddziałuje wyobcowanie – zresztą czyż nie stanowi ono wymiaru kary, za dopuszczanie się czynów, które zaburzają spokój ogółu? Dlaczego wobec tego chcemy skazywać na podobną samotnie naszego wiernego towarzysza, istniejącego przy naszym boku od zarania cywilizacji? Niegdyś jako zwierzę użytkowe służące pomocą chociażby podczas polowań czy transportu szczepionek w najsurowszych zakątkach Ziemi, dziś równie pomocne między innymi w ratownictwie.

Albo po prostu tak zwyczajnie nasz pupil i towarzysz, którego dobrowolnie postanawiamy otoczyć opieką – pora sprawić, aby takie zobowiązanie pociągało za sobą odpowiednie traktowanie udomowionego psa, ponieważ to my - ludzie - sprawujemy pieczę nad jego dobrostanem i ponosimy odpowiedzialność za fakt, że stał się gatunkiem od nas uzależnionym.

Wierzymy, że sposób myślenia o tym problemie ma szansę się odmienić również wśród tych, których do tej pory przymykali oko na jego istnienie. W jaki sposób? Poszerzając świadomość, bo największym wrogiem ludzkości jest niewiedza, która odciska swoje piętno na kształcie poczucia etyki u ogółu.

W idealnym świecie to by wystarczyło, aby problem zniknął, wiemy jednak, że rzeczywistość bywa brutalna – dlatego pragniemy wzmocnić mocą prawa uwalnianie polskich psów z łańcucha, dając właścicielom, którzy wciąż obstają przy tej formie trzymania zwierzaka odpowiednio dużo czasu na zapewnienie mu odpowiednich warunków.